به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
افزایش موارد استرس مزمن ممکن است ناشی از عدم تناسب میان سبک زندگی مدرن و ساختار زیستی ما باشد؛ بر اساس یک پژوهش جدید، به زبان ساده، ما برای زندگی در طبیعت ساخته شده‌ایم، نه در شهرهای شلوغ و متراکم.
به گزارش انتخاب و به نقل از sciencealert؛ این نتیجه‌ای است که کالین شاو از دانشگاه زوریخ سوئیس و دنیل لانگمن از دانشگاه لاگ‌بورو در بریتانیا – دو انسان‌شناس تکاملی – به آن رسیده‌اند.
آن‌ها مجموعه‌ای گسترده از شواهد را گردآوری کرده‌اند که نشان می‌دهد تکامل زیستی ما نمی‌تواند با سرعت شتابان تغییرات فناورانه و دگرگونی‌های محیطی هم‌پای حرکت کند.
زندگی روزمره ما پر شده از محرک‌هایی که دائماً ما را اندکی در حالت آماده‌باش قرار می‌دهند؛ از صندوق‌های ایمیل پر گرفته تا سروصدای ساخت‌وساز و ضرب‌الاجل‌های کاری. این عوامل، بدن ما را تقریباً دائماً در حالت هشدار نگه می‌دارند – وضعیتی که در بیشتر تاریخ انسان سابقه نداشته است.
شاو می‌گوید:
«در وضعیت نیاکانی، ما برای مقابله با استرس‌های شدید و گذرا – برای گریز از شکارچیان یا مواجهه با آن‌ها – بسیار سازگار بودیم. واکنش بجنگ یا بگریز. شیر هر از گاهی ظاهر می‌شد و باید آماده دفاع از خود – یا فرار – می‌بودید.»
او ادامه می‌دهد:
«نکته کلیدی این است که شیر دوباره ناپدید می‌شود. چنین واکنش تمام‌عیاری برای بقا ضروری بود، اما بسیار پرهزینه و نیازمند دوره‌های طولانی بهبودی بود.»
پژوهشگران توضیح می‌دهند که جمعیت‌های شهری به‌سرعت در حال افزایش‌اند و این مسئله به گسترش مشکلات کمک می‌کند.
به گفته آن‌ها، فشارهای ناشی از زندگی مدرن شهری می‌تواند به پیامدهای گسترده و مخربی منجر شود: کاهش توان شناختی، بیماری‌های خودایمنی، و افت نرخ باروری همگی ممکن است به استرس زندگی در محیط‌های شلوغ و صنعتی مرتبط باشند.
مطالعات بررسی‌شده در این مرور علمی بسیار متنوع‌اند: از شواهدی درباره سطح پایین‌تر آمادگی جسمانی در مناطق شهری گرفته تا ارتباط آلودگی هوا با آسیب مغزی و رابطه میان ضعف سیستم ایمنی و محیط‌های صنعتی‌شده.
مجموعه این عوامل – از نور مصنوعی گرفته تا مواجهه با میکروپلاستیک‌ها – در کنار سبک زندگی کم‌تحرک‌تر، همگی با هم سلامت ما را از جنبه‌های مختلف تهدید می‌کنند.
شاو می‌گوید:
«فرقی نمی‌کند بحث سختی با شریک زندگی‌تان داشته باشید، با رئیس‌تان، یا مجبور باشید سروصدای ترافیک را تحمل کنید؛ سیستم استرس شما تقریباً همان واکنشی را نشان می‌دهد که اگر پشت سر هم با شیر روبه‌رو می‌شدید.»
او اضافه می‌کند:
«در نتیجه، یک واکنش عصبی بسیار قدرتمند رخ می‌دهد اما هیچ مرحله فروکش یا بازگشتی وجود ندارد.»
این مرور علمی، خلاصه‌ای جامع از یافته‌های پژوهشگران درباره پیامدهای احتمالی زندگی و محیط‌های قرن بیست‌ویکمی است. ما پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی در مراقبت‌های بهداشتی، فناوری و درک جهان داشته‌ایم – اما در عین حال، به‌عنوان یک گونه، بیش از هر زمان دیگری دچار اضطراب و افسردگی هستیم.
مطالعات متعدد نشان داده‌اند که وقت‌گذرانی در طبیعت – یا حتی فقط نگاه کردن به عکس‌های طبیعت – می‌تواند سلامت روان و جسم را بهبود دهد. از منظر تکاملی، بودن در طبیعت هنوز همان جایی است که انسان به آن تعلق دارد.
این نکته سرنخ‌هایی درباره راه‌حل احتمالی مشکلات مطرح‌شده نیز به ما می‌دهد. شاو و لانگمن می‌خواهند که برای حفظ فضاهای سبز شهری، محافظت از چشم‌اندازهای طبیعی باقی‌مانده و فراهم کردن مکان‌هایی که مردم بتوانند در آن‌ها واقعاً از فشارها فاصله بگیرند، اقدامات بیشتری انجام شود.
شاو می‌گوید:
«پژوهش ما می‌تواند مشخص کند کدام محرک‌ها بیشترین اثر را بر فشار خون یا ضربان قلب دارند و این اطلاعات را در اختیار تصمیم‌گیرندگان قرار دهد.»
او تأکید می‌کند:
«باید شهرها را درست طراحی کنیم – و هم‌زمان فضاهای طبیعی را بازسازی، ارزش‌گذاری و وقت بیشتری را در آن‌ها سپری کنیم.»
این پژوهش در Biological Reviews منتشر شده است.