به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
مه‌آلودگی ذهن و فرسودگی روانی دو مشکل شایع در حوزه‌ی سلامت هستند که می‌توانند سلامت روانی، عاطفی و جسمی را تحت تأثیر قرار دهند. در این مطلب می‌آموزید که چگونه علل، نشانه‌ها و راهکارهای مربوط به این مشکلات را شناسایی کنید تا وضوح ذهنی خود را بازیابید و کیفیت زندگی‌تان را ارتقا دهید.
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ فرسودگی روانی و مه‌آلودگی ذهن به‌طور فزاینده‌ای در حال شیوع هستند و عملکرد شناختی و احساس رضایت از زندگی را محدود می‌کنند. برخی از نشانه‌های رایج این مشکلات عبارت‌اند از:ناتوانی در تمرکز، فراموشی، سردرگمی، کندی در واکنش‌ها و گم کردن رشته‌ی افکار. افرادی که دچار این وضعیت هستند، اغلب در گفتگوهای روزمره یا به‌یادآوردن مراحل انجام یک کار ساده با مشکل مواجه می‌شوند.
علل مه‌آلودگی ذهن و فرسودگی روانی
عوامل متعددی می‌توانند موجب مه‌آلودگی ذهن و فرسودگی روانی شوند. شیوه‌ی زندگی فرد، از جمله خواب ناکافی و استرس مزمن، از مهم‌ترین دلایل این وضعیت به شمار می‌آیند.
دکتر کولکارنی می‌افزاید:«علاوه بر این موارد، عوارض جانبی برخی داروها و تغییرات هورمونی نیز می‌توانند باعث افزایش تیرگی ذهنی شوند. همچنین، بیماری‌ها و شرایط عصبی مانند زوال عقل، سکته مغزی و تومورهای مغزی نیز ممکن است باعث مه‌آلودگی ذهن شوند، هرچند که برای تشخیص دقیق نیاز به ارزیابی پزشکی دارند. در عین حال، اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی، از رایج‌ترین دلایل بروز اختلالات شناختی هستند.»
مه‌آلودگی ذهن یا فرسودگی روانی؟ چگونه تفاوت را تشخیص دهیم
دکتر کولکارنی توضیح می‌دهد:«مه‌آلودگی ذهن بیشتر با حالت گیجی ذهنی همراه است. ممکن است احساس کنید نمی‌توانید واضح فکر کنید، به‌سختی آنچه را که لحظاتی قبل رخ داده به یاد می‌آورید یا ذهن‌تان کند شده است. این بیشتر یک نشانه است تا یک بیماری مستقل، و معمولاً به علت خواب ضعیف، استرس، داروها یا تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود.»
او ادامه می‌دهد:«اما فرسودگی روانی، حالتی از خستگی عاطفی، ذهنی و اغلب جسمی است که معمولاً بر اثر استرس مزمن، به‌ویژه ناشی از کار به وجود می‌آید. اگر دچار فرسودگی شده باشید، ممکن است احساس بی‌انگیزگی، بی‌تفاوتی، تحریک‌پذیری یا درماندگی داشته باشید؛ این حالت معمولاً با مه‌آلودگی ذهنی نیز همراه است.»
شناسایی علائم: چه نشانه‌هایی را باید جدی گرفت؟
شناسایی علائم مه‌آلودگی ذهن، گامی مهم در مسیر بهبودی است. افراد ممکن است در تمرکز بر یک کار خاص دچار مشکل شوند، به‌سختی اتفاقات اخیر را به یاد بیاورند یا احساس کندی و خستگی ذهنی کنند. این علائم می‌توانند بهره‌وری فرد را کاهش دهند؛ به‌ویژه اگر با یک بیماری زمینه‌ای جسمی یا اختلال روانی همراه باشند.
چگونه مه‌آلودگی ذهن و فرسودگی روانی را مدیریت کنیم؟
تغییر سبک زندگی اساس درمان این مشکلات است. تنظیم برنامه‌ی خواب و داشتن خواب کافی، برای بازیابی وضوح ذهنی و افزایش مقاومت عاطفی بسیار ضروری است.
انجام فعالیت‌های کاهش‌دهنده‌ی استرس مانند تمرین‌های ذهن‌آگاهی (Mindfulness) می‌تواند به کاهش خستگی روانی کمک کند.
گرفتن استراحت‌های منظم حین کار، به تمرکز و کاهش فشار ذهنی کمک می‌کند. این تغییرات سبک زندگی می‌توانند وضوح ذهن را بازیابی کنند و کیفیت زندگی را بهبود بخشند.
در صورتی که مه‌آلودگی ذهن ناشی از اضطراب یا افسردگی باشد، درمان دارویی ممکن است بخشی از راه‌حل باشد. برخی افراد با مصرف داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی بهبود می‌یابند. مشاوره با یک متخصص سلامت روان یا پزشک عمومی می‌تواند مشخص کند که آیا دارو مناسب است یا نه، به‌ویژه اگر علائم پایدار یا شدید باشند.
همچنین بسیار مهم است که علل عصبی احتمالی مانند زوال عقل یا سکته مغزی نیز بررسی شوند؛ به‌ویژه اگر فرد در معرض خطر باشد یا علائمش به‌تدریج بدتر شوند.
چگونه از مه‌آلودگی ذهن و فرسودگی روانی پیشگیری کنیم؟
دکتر کولکارنی توصیه می‌کند:«برای پیشگیری از فرسودگی روانی و مه‌آلودگی ذهن، باید رویکردی جامع و همه‌جانبه داشت. رسیدگی به خود از طریق یک سبک زندگی متعادل و سالم، و همچنین شناسایی و رفع علل اصلی مانند استرس، کم‌خوابی و مشکلات سلامت روان، می‌تواند به بازگشت وضوح ذهنی و جلوگیری از فرسودگی کمک کند.»
او تأکید می‌کند:«اگر مه‌آلودگی ذهنی شما پایدار باشد، حتماً با یک نورولوژیست یا متخصص سلامت روان مشورت کنید تا علت آن مشخص شود. استفاده از ابزارها و رویکردهای مناسب، می‌تواند به شما کمک کند تا از مه‌آلودگی ذهن عبور کرده و سلامت روان و بهره‌وری خود را بهبود ببخشید.»
یادآوری مهم: این مقاله حاوی اطلاعات ارائه‌شده توسط یک متخصص است و صرفاً برای مقاصد اطلاع‌رسانی منتشر شده است. بنابراین، اگر با هرگونه مشکل سلامتی مواجه هستید، برای پیشگیری از عوارض احتمالی حتماً با پزشک مشورت کنید.