دنبلان گوسفندی به بیضه های گوسفند زنده گفته می شود، در کل به بیضه های جانوران اهلی چهارپا مثل گاو و گوسفند و بز بیضه. این غده ی پر از چربی وزنی متفاوت دارد و در حیوانات بزرگ و کوچک فرق دارد اما حداکثر وزن دنبلان صد گرم است. دنبلان گوسفندی در منطقه خاورمیانه ( عراق، ایران، کویت، امارات متحده و سوریه) و در کشورهایی چون اسپانیا، ایتالیا، یونان طرفدار زیادی دارد و غذایی لذیذ محسوب می شود و در کشور های امریکا و آرژانتین دنبلان گاوی طرفدار زیادی دارد و برای تهیه غذا مورد استفاده قرار می گیرد.
در اسلام چه احکام و دستورات و روایاتی برای دنبلان گوسفندی وجود دارد؟
خوردن دنبلان گوسفندی برای مسلمانان شیعه حکم حرام و برای اهل سنت حکم مباح را دارد. عمل مباح عملی است که در دامنه ی اعمال حرام، واجب و مستحب و مکروه قرار ندارد، پس یعنی نه خوردن دنبلان پاداش دارد و نه مستوجب عذاب خواهد شد پس خوردن دنبلان برای اهل سنت حلال است.
اکثر مراجع شیعه خوردن دنبلان چهارپایان را حرام اعلام کرده اند و خداوند و رسول خدا این فعل را مکروه تحریمی اعلام داشته اند و این یعنی خوردن دنبلان بسیار نزدیک به کار حرام است. از نظر اسلام زمانی که سر حیوان چهارپا به روش اسلامی و شرعی بریده شود استفاده از هفت عضو بدن چهارپا از جمله آلت تناسلی، مثانه، چشم، کیسه صفرا یا زهره، گوش حیوان ، خونی که در هنگام ذبح حیوان از گلو خارج شده است و در آخر هم بیضه یا همان دنبلان حرام است.
نظر مراجع تقلید درباره ی حلال یا حرام بودن دنبلان
امام خمینی پیرامون دنبلان در رساله خود اعلام کرده است که در میان اندام جانوران حلال گوشت، چند عضو حرام وجود دارد از جمله بیضه حیوان حلال گوشت که دنبلان است.
آیت الله سیستانی نیز به پانزده عضو از اندام حیوانات حلال گوشت اشاره داشته است و آن ها را حرام اعلام کرده که یکی از این موارد دنبلان است که مسلمانان شیعه باید از خوردن آن دوری کنند.
آیت الله خامنه ای نیز مصرف دنبلان حیوان حلال گوشت را حرام اعلام داشته است و ایشان تنها در صورتی استفاده خوراکی از این قسمت از بدن حیوان حلال گوشت را جایز دانسته که از طریق علم پزشکی مورد تایید قرار گیرد. ایشان این موضوع را اینگونه بیان نمودند که اگر شخص مسلمان برای درمان بیماریش هیچ دارویی در بازار و داروخانه نباشد، آنگاه این شخص برای حفظ سلامت و نجات جان خود می تواند از دنبلان استفاده کند.
آیت الله مکارم شیرازی برای خوردن دنبلان حکم سختگیرانه تری دارد و آن این که علاوه بر اینکه خوردن دنبلان چهارپایان حلال گوشت برای مسلمانان حرام است، دادن دنبلان نیز به حیوانات گوشتخواری چون سگ نیز حرام می باشد.
فواید مصرف دنبلان تنها برای افزایش اطلاعات عمومی
زمانی که حیوانات شکارچی گوشتخوار طعمه های خود را می کشند برایشان به طور غریزی مهم تر از همه خوردن دنبلان شکار خود است به طوری که ممکن است که بقایای گوشت شکار را برای حیوانات لاشخور چون کفتار، کرکس و … بگذارند ولی دنبلان را هرگز بر جای نمی گذارند. دنبلان حیوانات حلال گوشت منبع مهم و غنی از ویتامین ها، مواد معدنی، هورمون ها و آنزیم های مفید است و حیوانات وحشی به طور غریزی این موضوع را می دانند از این رو هیچ گاه از خوردن این عضو مهم بدن چهارپایان دست نمی کشند.
دنبلان منبع مهمی از ویتامین ها و مواد معدنی و پروتئینی است. انسان با افزایش سن، اندام و غدد جنسی ناکارآمدی در تولید تستوسترون پیدا می کند و به آندروپوز و مشکلات مرتبط به تستوسترون مبتلا می شود که مصرف دنبلان گوسفندی می تواند برای عملکرد مطلوب غدد جنسی در انسان مفید عمل نماید چرا که دنبلان منبعی سرشار از مواد عالی مواد معدنی چون روی، سلنیوم و آهن و… است. بررسی ها و تحقیقات انجام شده در دانشگاه ایالتی کلرادو تایید می کند که دنبلان گاو منبع غنی برای تامین انواع ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین K، ویتامین D ، ویتامین B12، ویتامین A و ویتامین C است.
نحوه طبخ دنبلان گوسفندی
در میان اهل سنت دنبلان گوسفندی به صورت کبابی تهیه و طبخ می شود ولی در سایر کشور ها این ماده غذایی به صورت های مختلفی تهیه می گردد.
مثلا در آرژانتین دنبلان گوسفندی یا گاوی به صورت سرخ شده به همراه سس سالسا سرو می گردد که به آن کریادیلا گفته می شود. برای تهیه ی کریادیلا، دنبلان گاوی یا گوسفندی خرد شده و در آرد سخاری غلطانده می شود و بعد از خوردن ادویه های مختلف در روغن داغ سرخ می گردد. در اسپانیا هم دنبلان گاوی توسط ماتادور گاو باز برای نشان دادن قدرت، خورده می شود.
در هنگام طبخ دنبلان توجه داشته باشید که زیاد دنبلان را حرارت ندهید چرا که خواص خود را از دست می دهد.