به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دانه‌های چیا (chia)، دانه‌های کوچک سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ و مواد معدنی ضروری مانند پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آهن هستند و فواید زیادی برای بدن دارند. دانه‌های چیا که به تخم شربتی نیز مشهور هستند، دانه‌های کوچک سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ و مواد معدنی ضروری مانند پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آهن هستند و فواید زیادی برای بدن دارند.
این گیاه مانند ریحان است اما برگهای زبرتر و بوی کمتری دارد. همچنین در هوای گرم عطر و طعم خود را تا حد زیادی از دست می‌دهد؛ بنابراین به عنوان سبزی خوردن کاربرد ندارد. بذر این گیاه در درست کردن شربتها استفاده می‌شود و به همین دلیل در زبان عامه تخم شربتی خوانده می‌شود. شربت حاصل، یکی از نوشیدنی‌های سنتی ایران است که بیشتر در فصل گرما و به صورت خنک مصرف می‌شود و از آب، شکر قوام آمده و تخم شربتی درست می‌شود. همچنین می‌توان گلاب، زعفران یا آب لیمو به آن افزود. تخم شربتی دارای موسیلاژ است و اگر در آب ریخته شود، دور آن لعابی به رنگ خاکستری شکل می‌گیرد.
دانه‌های چیا (chia) که به تخم شربتی نیز مشهور است، دانه‌های کوچک سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ و مواد معدنی ضروری مانند پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آهن هستند و فواید زیادی برای بدن دارند. دانه‌های چیا که زمانی جزء اصلی تمدن‌های باستانی مانند آزتک‌ها و مایاها بودند ولی این روزها بیشتر در کشورهای مختلف استفاده می‌شوند. کلمه «چیا» از کلمه مایا به معنای قدرت گرفته شده است. مردم دوران تمدن باستان معتقد بود که این دانه ها انرژی و استقامت پایدار را فراهم می کنند.
والنتینا کارتاگو، معروف به متخصص تغذیه ایتالیایی، می‌گوید: «دانه‌های چیا از نظر تغذیه‌ای تقریباً کامل محسوب می‌شوند. افزودن چیا به وعده‌های غذایی خود راهی آسان و سریع برای افزایش محتوای غذایی آن است.»
به گفته کارتاگو، دانه چیا منبع فیبر، اسیدهای چرب امگا ۳، آنتی اکسیدان ها، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی است و در واقع باید گفت که این دانه‌ها یک نیروگاه واقعی تغذیه هستند.
تحقیقات نشان می‌دهد که دانه‌های چیا به دلیل داشتن مواد مغذی می‌توانند فواید سلامتی مانند کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت و ارتقای سلامت دستگاه گوارش داشته باشند. چیا همچنین منبع بسیار خوبی از اسیدهای آمینه زیستی است که بسیاری از رژیم های غذایی مدرن و رژیم های گیاهی فاقد آن هستند.