به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ما بهسرعت در حال آموختن این هستیم که تلفنهای هوشمند چگونه بر دوران کودکی تأثیر میگذارند؛ و نتایج یک مطالعهی جدید دربارهی کودکان ۱۲ ساله که در آستانهی نوجوانی قرار دارند، بار دیگر تصویری نهچندان راحت و خوشایند پیش روی ما میگذارد.
به گزارش انتخاب و به نقل از sciencealert؛ پژوهشگران در ایالات متحده دریافتهاند کودکانی که در سن ۱۲ سالگی تلفن همراه دارند، در مقایسه با کودکانی که تلفن ندارند، با افزایش خطر افسردگی، چاقی و خواب ناکافی روبهرو هستند.
کمتر از ۲۰ سال از عرضهی آیفون گذشته است؛ بنابراین برای بسیاری از کودکانی که اکنون وارد سنین نوجوانی میشوند، جهان همیشه با تلفن همراه تعریف شده است. مطالعاتی مانند این تلاش میکنند اثرات این پدیده را از دل عوامل پیچیده بیرون بکشند.
ران بارزیلای، روانپزشک کودک و نوجوان از بیمارستان کودکان فیلادلفیا، میگوید:
«یافتههای ما نشان میدهد که باید تلفنهای هوشمند را یکی از عوامل مهم در سلامت نوجوانان در نظر بگیریم و هنگام تصمیمگیری برای دادن تلفن به کودک، با دقت عمل کنیم و پیامدهای احتمالی آن را بر زندگی و سلامت او بسنجیم.»
دادههای مربوط به ۱۰٬۵۸۸ کودک که در قالب یک مطالعهی در حال انجام دربارهی رشد مغز نوجوانان گردآوری شده بود، وضعیت سلامت شرکتکنندگان را در سن ۱۲ سالگی نشان میداد و همچنین سرنخهایی ارائه میکرد دربارهی اینکه در یک سال آینده — با گرفتن یا نگرفتن تلفن — چه تفاوتهایی ممکن است رخ دهد.
پژوهشگران با در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند ویژگیهای جمعیتشناختی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی دریافتند که در سن ۱۲ سالگی، حدود ۶.۵ درصد از کودکانی که تلفن داشتند دچار افسردگی تشخیصدادهشده بودند؛ درحالیکه این رقم در میان کودکانی که تلفن نداشتند حدود ۴.۵ درصد بود. این تفاوت، هرچند کوچک به نظر میرسد، از نظر آماری معنادار است.
در مورد چاقی نیز ارقام به ترتیب حدود ۱۸ درصد در میان کاربران تلفن هوشمند و حدود ۱۲ درصد در میان ۱۲ سالههای بدون تلفن بود.
در زمینهی خواب، ۴۷ درصد از ۱۲ سالههای دارای تلفن گزارش دادهاند که خواب ناکافی دارند (کمتر از ۹ ساعت در شب)، درحالیکه این رقم در میان همسالان بدون تلفن ۳۱ درصد بود.
کودکانی که تا سن ۱۳ سالگی صاحب تلفن شده بودند، بیشتر از کودکانی که هنوز تلفن نداشتند، مشکلات سلامت روان (از جمله افسردگی) و خواب ناکافی را گزارش کردند. با این حال، در زمینهی چاقی طی یک سال تغییر قابل توجهی مشاهده نشد.
پژوهشگران اذعان دارند که استفاده از تلفن همراه میتواند مزایایی نیز داشته باشد؛ همانطور که مطالعات دیگر هم نشان دادهاند. اما آنها تأکید میکنند که باید تلاش بیشتری برای اطمینان از استفادهی مسئولانه از این دستگاهها انجام شود.
بارزیلای میگوید:
«برای بسیاری از نوجوانان، تلفن هوشمند میتواند نقشی سازنده داشته باشد؛ مانند تقویت ارتباطات اجتماعی، حمایت از یادگیری، و فراهم کردن دسترسی به اطلاعات و منابعی که رشد فردی را تقویت میکنند.»
«همچنین برخی خانوادهها، تلفن هوشمند را لازمهی امنیت یا ابزار مهمی برای ارتباط میدانند.»
دادهها اما ظرافتهایی دارند. بهعنوان مثال، افسردگی در این مطالعه بهصورت «هر دورهی افسردگی در طول زندگی کودک» سنجیده شده است؛ بنابراین ممکن است در برخی موارد، افسردگی پیش از گرفتن تلفن رخ داده باشد.
علاوه بر این، از آنجا که این یک مطالعهی مشاهدهای است، نمیتوان رابطهی علت و معلولی مشخص کرد. با این حال، قدرت این ارتباطها — بهویژه تغییراتی که از ۱۲ تا ۱۳ سالگی با دریافت یا نداشتن تلفن مشاهده شد — شایستهی بررسی بیشتر است.
این یافتهها با آنچه دربارهی بزرگسالان و تلفنهای هوشمند میدانیم هماهنگ است: اینکه این دستگاهها میتوانند استرس را افزایش دهند، حس حواسپرتی و خستگی ایجاد کنند، و حتی ساختارهای عصبی مغز را تغییر دهند.
در مطالعات آینده، پژوهشگران قصد دارند بررسی کنند که مدت زمان استفاده از صفحهنمایش و نوع اپلیکیشنها چگونه بر نتایج تأثیر میگذارد، این یافتهها در دورههای طولانیتر نوجوانی چه شکلی پیدا میکند، و چه راهکارهایی میتوان برای کاهش پیامدهای منفی ارائه داد.
بارزیلای در پایان میگوید:
«برای حفظ سلامت نوجوانان، بسیار مهم است که زمانهایی را دور از تلفن همراه بگذرانند و در فعالیتهای بدنی شرکت کنند؛ فعالیتهایی که میتواند از چاقی پیشگیری کند و در طول زمان سلامت روان را تقویت کند.»