به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
آخرین باری که واقعاً فرصتی برای استراحت داشتید چه زمانی بود؟ بر اساس یک پژوهش جدید، کمبود وقت آزاد یا همان «نابرابری زمانی» ممکن است عاملی پنهان در افزایش خطر ابتلا به زوال عقل باشد.
به گزارش انتخاب و به نقل از sciencealert؛ در مقاله‌ای تازه از پژوهشگران دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW) در استرالیا، تأکید شده است که برای حفظ سلامت مغز، لازم است زمان را در اولویت قرار دهیم.
داشتن زمان کافی برای مراقبت از سلامت بدن به شیوه‌های گوناگون ضروری است؛ از جمله خواب کافی، تهیه‌ی غذای سالم و تازه، و داشتن روابط اجتماعی منظم. با این حال، همه‌ی این موارد باید در کنار مسئولیت‌های روزمره‌ی کار، رفت‌و‌آمد و تفریح جای بگیرند.
بسیاری از این عوامل سبک زندگی با احتمال ابتلا به زوال عقل ارتباط دارند؛ از جمله میزان تنهایی، مصرف زیاد فست‌فود، کیفیت خواب، میزان فعالیت بدنی و حتی مراقبت از بهداشت دهان.
دکتر «سوزانه رور»، اپیدمیولوژیست، می‌گوید: «حدود ۴۵ درصد از موارد زوال عقل در سراسر جهان می‌تواند در صورت حذف عوامل خطر قابل‌تغییر، پیشگیری شود. با این حال، بسیاری از مردم اساساً زمان کافی برای ورزش، استراحت، تغذیه‌ی سالم یا حفظ ارتباطات اجتماعی ندارند.»
او اضافه می‌کند: «این کمبود زمان – که ما آن را فقر زمانی می‌نامیم – مانعی پنهان در مسیر کاهش خطر زوال عقل است.»
در دنیای امروز، فشار بر زمان افراد بیش از هر زمان دیگری است. به‌عبارت دیگر، اقداماتی که می‌تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد، اغلب تحت‌تأثیر فشارهای زندگی مدرن قرار می‌گیرد؛ از مسئولیت‌های شغلی گرفته تا مراقبت از فرزندان و والدین، که باعث می‌شود افراد نتوانند همیشه بهترین تصمیم‌ها را برای سلامت خود بگیرند.
پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که برخی گروه‌ها حتی کمتر از دیگران وقت دارند؛ زنان در سراسر جهان همچنان بیشترِ وظایف مراقبتی را بر عهده دارند، و افراد با درآمد پایین معمولاً ناچارند ساعت‌های طولانی‌تر یا با برنامه‌های نامنظم‌تری کار کنند.
به گفته‌ی این پژوهشگران، برای حفظ سلامت مغز باید حدود ۱۰ ساعت در روز صرف مراقبت از مغز شود؛ از جمله خواب کافی، تغذیه و نوشیدنی سالم، تعامل اجتماعی و فعالیت بدنی.
دکتر «سیمون رپرموند»، پژوهشگر روان‌شناسی، می‌گوید:
«برای بسیاری از افراد، به‌ویژه کسانی که در موقعیت‌های دشوار یا نقش‌های مراقبتی هستند، تحقق این میزان مراقبت در شرایط فعلی عملاً غیرممکن است. بنابراین، مقابله با فقر زمانی ضروری است، اگر واقعاً به پیشگیری از زوال عقل اهمیت می‌دهیم.»
به باور پژوهشگران، راه‌حل این مشکل به ترکیبی از حمایت‌های اجتماعی نیاز دارد؛ از جمله بهبود خدمات مراقبت از کودک، انعطاف‌پذیری بیشتر در محیط کار (مثلاً اجرای هفته‌ی کاری چهارروزه)، گسترش شبکه‌ی حمل‌ونقل عمومی و حق قطع ارتباط از کار در خارج از ساعات کاری.
گرچه این هدف دشواری است، اما پژوهشگران هشدار می‌دهند اگر اقدامی صورت نگیرد، نرخ زوال عقل همچنان افزایش خواهد یافت — و مانند بسیاری از مشکلات سلامت عمومی، بیشترین فشار بر دوش اقشار محروم خواهد بود.
دکتر «پرمیندر ساچدو»، متخصص عصب‌روان‌پزشکی، می‌گوید:
«سیاست‌ها و پژوهش‌های مربوط به سلامت مغز عمدتاً بر تغییر رفتار فردی تمرکز داشته‌اند. اما اگر مردم منابع زمانی لازم برای اجرای این توصیه‌ها را در اختیار نداشته باشند، در واقع کسانی را که بیش از همه به کمک نیاز دارند، جا خواهیم گذاشت. همان‌طور که دولت‌ها برای رفع نابرابری درآمدی اقدام می‌کنند، باید برای رفع نابرابری زمانی نیز اقدام شود.»
این پژوهش در مجله‌ی The Lancet Healthy Longevity منتشر شده است.