به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : اختلالات خوردن تنها مشکلات روانی نیستند؛ آن‌ها می‌توانند باعث بروز مشکلات جدی قلبی نیز شوند. در این مقاله خواهید آموخت که چگونه بی‌اشتهایی عصبی، بولیمیا و پرخوری می‌توانند به قلب آسیب برسانند و چگونه می‌توان از قلب خود محافظت کرد.
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ اغلب اختلالات خوردن به اشتباه تنها به عنوان مشکلات روانی یا سبک زندگی در نظر گرفته می‌شوند، اما واقعیت این است که این اختلالات بیماری‌های جدی و حتی تهدیدکننده حیات هستند. تأثیر آن‌ها فراتر از روان فرد است و اثرات فیزیکی وحشتناکی ایجاد می‌کند. شاید کشنده‌ترین اثر آن‌ها مربوط به سیستم قلبی‌عروقی باشد. تغذیه ناسالم می‌تواند به قلب بسیار ناسالم منجر شود و مشکلاتی از ضربان قلب کوتاه‌مدت تا ایست قلبی ناگهانی ایجاد کند.
تأثیر اختلالات خوردن بر قلب
قلب یک عضله است و همانند هر اندام دیگری، برای عملکرد صحیح به تغذیه مناسب نیاز دارد. دکتر ساندهو گفت: «اختلالات خوردن به طرق مختلف با این نیاز اساسی تداخل ایجاد می‌کنند.» برخی از اثرات مستقیم عبارت‌اند از:
بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa): گرسنگی و کندی ضربان قلب
بی‌اشتهایی عصبی شامل محدودیت شدید کالری و گرسنگی طولانی‌مدت است که بدن را مجبور می‌کند به حالت بقا برود. برای صرفه‌جویی در انرژی، متابولیسم بدن کاهش می‌یابد و این مستقیماً بر قلب تأثیر می‌گذارد. ضربان قلب و فشار خون کاهش می‌یابد، وضعیتی که به آن برادی‌کاردی (کاهش ضربان قلب) و هیپوتانسیون (کاهش فشار خون) گفته می‌شود. در طولانی‌مدت، عضله قلب کوچک می‌شود، پدیده‌ای که آتروفی قلبی نام دارد و کارایی پمپاژ قلب کاهش یافته و می‌تواند منجر به نارسایی قلب شود.
بولیمیا عصبی (Bulimia Nervosa): آشفتگی الکترولیت‌ها
در سمت دیگر، بولیمیا عصبی شامل چرخه‌هایی از پرخوری و سپس جبران آن با روش‌هایی مانند استفراغ خودخواسته یا استفاده بیش از حد از ملین‌ها است. این رفتارها باعث عدم تعادل شدید الکترولیت‌ها، یعنی مواد معدنی حیاتی مانند پتاسیم، منیزیم و سدیم که ضربان قلب را تنظیم می‌کنند، می‌شود. استفراغ مکرر می‌تواند منجر به کاهش تهدیدکننده زندگی سطح پتاسیم (هیپوکالمی) شود و باعث ایجاد ضربان قلب نامنظم خطرناک شود. دکتر ساندهو اشاره کرد که در موارد شدید، این بی‌نظمی‌ها ممکن است موجب مرگ ناگهانی قلبی شوند.
اختلال پرخوری (Binge Eating Disorder): فشار ناشی از چاقی
حتی اختلال پرخوری که شامل رفتارهای جبرانی بولیمیا نیست نیز تهدیدی جدی برای قلب است. مصرف منظم مقادیر زیاد غذا، اغلب ناسالم، می‌تواند منجر به چاقی و افزایش وزن شود که از عوامل اصلی خطر بیماری قلبی هستند. این شرایط شامل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت نوع ۲ است که همه فشار زیادی بر قلب و رگ‌ها وارد می‌کنند و خطر سکته و حمله قلبی را افزایش می‌دهند.
علائم هشداردهنده و درمان‌ها
دکتر ساندهو توضیح داد که خطرات قلبی ناشی از اختلالات خوردن اغلب تا زمان شدید شدن شناسایی نمی‌شوند، بنابراین تشخیص علائم هشداردهنده بسیار مهم است. این علائم ممکن است ظریف باشند و شامل موارد زیر باشند:
• غش یا سرگیجه
• درد قفسه سینه
• تپش قلب (احساس ضربان سریع، لرزش یا ضربان نامنظم)
• ضعف شدید
• تورم مچ پا و پاها
چگونه از قلب خود محافظت کنیم و بهبود یابیم
بهبودی تنها مربوط به سلامت روان نیست، بلکه شامل بازتوانی جسمانی نیز می‌شود. برای افراد مبتلا به اختلال خوردن، اولین و مهم‌ترین اقدام، دریافت کمک پزشکی است. این کمک می‌تواند شامل پزشک، درمانگری که اختلالات خوردن را درمان می‌کند و یک متخصص تغذیه ثبت‌شده باشد. پایش سلامت قلب بخش مهمی از این فرایند است که ممکن است شامل نوار قلب منظم (ECG) و آزمایش خون برای ارزیابی سطح الکترولیت‌ها باشد.
قلب شما بسیار مقاوم است. با تغذیه مناسب، مراقبت پزشکی و مشاوره روانشناختی، بسیاری از آسیب‌های قلبی ناشی از اختلالات خوردن قابل بازگشت هستند. این فرایند طولانی است، اما برای داشتن زندگی کامل و سالم ضروری است.
پرسش‌های متداول
آیا فردی می‌تواند از اختلال خوردن بمیرد حتی اگر وزنش نرمال باشد؟
بله. بولیمیا و سایر اختلالات خوردن می‌توانند باعث عدم تعادل الکترولیت‌ها شوند که منجر به بی‌نظمی‌های کشنده قلبی حتی در افراد با وزن طبیعی می‌شود.
چقدر طول می‌کشد تا قلب از اختلال خوردن بهبود یابد؟
زمان بازگشت قلب به شرایط عادی بسیار متغیر است و به مدت و شدت بیماری بستگی دارد. تحت درمان مداوم و رژیم غذایی مناسب، برخی از عملکردهای قلب ممکن است طی هفته‌ها بهبود یابند، اما بهبود کامل ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد.
آیا مشکلات قلبی طولانی‌مدت حتی پس از بهبودی باقی می‌مانند؟
در برخی موارد، به‌ویژه در بیماری‌های طولانی و شدید، ممکن است آسیب دائمی به عضله قلب وارد شود. با این حال، بهبودی کامل و طولانی‌مدت این خطرات را به حداقل می‌رساند و سلامت کلی قلب را به میزان زیادی ارتقا می‌دهد. پایش قلب با مراجعات منظم به متخصص قلب توصیه می‌شود.