شش‌ماه پیش، زمانی که هنوز ایران خودرو روی ریل مدیریت دولتی حرکت می‌کرد، تحقق حتی یکی از این اهداف نیز دشوار به‌نظر می‌رسید. به گفته کارشناسان این مجموعه گرفتار معضلات مزمنی بود که خروج و رهایی از آن چندان ساده به‌نظر نمی‌رسید؛ از جمله۱. بدهی انباشته۲. روند زیان‌ده۳. تورم نیروهای غیرمتخصص تحمیلی۴. شریک تجاری ضعیف و سفارشی۵. جانمایی غیرکارشناسی سایت‌ها۶. ساختار معیوب (شرکت‌های صوری، شرکت‌های موازی و …)۷. رابطه ناسالم اقتصادی با نهادها و دستگاه‌ها۸. تصمیم‌گیری برای شرکت خارج از مجموعه۹. انتصاب‌های سیاسی۱۰. پروژه‌های متعدد بی‌نتیجه هم مجلس شورای اسلامی هم رئیس‌جمهور قبلی و هم عموم کارشناسان و ناظران بازار بر این عقیده بودند که تمام موارد یادشده از یک ریشه آب می‌خورد؛ مدیریت دولتی. ناگفته پیدا بود منظور از مدیریت دولتی، مدیران دولتی و تلاش‌های دلسوزانه در چند دهه اخیر در راس و بدنه این مجموعه نبود، بلکه مدیریت متغیر، ساختار بروکراتیک و تصمیمات غیرخودرویی سربار شده به این مجموعه بود که حتی تصمیمات کارشناسی مقطعی را هم دچار شکست و انفعال می‌کرد. به همین دلیل بود واگذاری «ایران خودرو» به بخش خصوصی سهامدار به‌صورت جدی در دستور کار قرار گرفت و با مساعدت سران قوا، شورای هماهنگی اقتصادی، اراده ویژه رئیس‌جمهور و سایر ارکان تصمیم‌گیر در نیمه زمستان سال گذشته تحقق یافت.مدیریت جدید ایران خودرو از ۱۸ بهمن و نخستین روز کاری علاوه بر چالش‌های ریز و درشتی که هفته‌ها بر سر این نقل‌وانتقال همراه بود، با مجموعه‌ای روبرو بودند که بیش از ۲ دهه مدیریت دولتی و ۱۶ سال مدیریت شبه‌دولتی، باعث تصلب روندها، ساختارها و تصمیم‌گیری‌ها شده بود. فضاسازی منتفعان ساختار قبلی ایران خودرو همچنین معترضان واگذاری نیز باعث افزایش حساسیت‌ها شده بود و هرگونه تغییر و تحول جزئی و ساده را هم پیچیده می‌کرد.همان روزهای ابتدایی بود که مدیریت جدید ایران خودرو از ده فرمانی رونمایی کرد که تا حدی نقشه راه و حرکت این مجموعه در فصل تازه را روشن می‌ساخت؛۱. کنار گذاشتن پلتفرم‌های قدیمی۲. ارتقای پلتفرم محصولات محبوب مانند تارا و ری‌را۳. ارتقای محصولات کلاس C (خودروهای خانوادگی کوچک)۴. تمرکز بر تولید خودروهای هیبریدی۵. استانداردهای سختگیرانه در تأمین قطعات۶. نظارت بر خرید قطعات خارجی۷. ارتقا و استانداردسازی موتور خودروها۸. تغییر ساختار واحد «تضمین کیفیت»۹. انتقال واحد «بازرسی پیش از تحویل» به واحد کیفیت۱۰. آغاز همکاری با شرکای معتبر بین‌المللی این دست‌فرمان همزمان با هدایت نقدینگی به سمت تولید سبب شد ایران خودرو در کمتر از شش‌ماه در زمینه تولید کارنامه قابل دفاعی داشته باشد؛۱. سهم ۵۱ درصدی از بازار در سه‌ماهه نخست امسال۲. رشد ۱۶ درصدی تولید در فروردین۳. رشد ۱۳ درصدی تولید در اردیبهشت۴. رشد تولید در ۴۰ روز پایانی سال ۱۴۰۳ (افزایش ۲۲ درصدی نسبت به پارسال)۵. ثبت رکورد تولید ۳۵۵۰ دستگاه در روز۶. عبور از رکورد تولید هفت سال اخیر از زمان برجام (با تولید ۵۳ هزار دستگاه خودرو در اسفندماه گذشته)۷. افزایش سرمایه به ۲۵۶ همت۸. رشد نماد (۷۶ درصد از تیر ۱۴۰۲ تاکنون)۹. افزایش دارایی‌ها به ۳۷۷ همت۱۰. توسعه محصول (توقف پروژه‌های بی‌نتیجه، تمرکز بر خودروهای با بازار مشخص)با این اوصاف ناظران معتقدند اصلی‌ترین دستاورد و نتیجه واگذاری مدیریت ایران خودرو به بخش خصوصی، در سه کلیدواژه مختصر و منحصر است که می‌توان از آن به‌عنوان مثلث طلایی این مجموعه یاد کرد؛اول؛ رضایت مشتریدوم؛ شفافیتسوم؛ حفظ حقوق سهامدارانمدیریت ایران خودرو در ۵-۶ ماه گذشته کوشیده از مسیر افزایش تولید، ارتقای کیفیت و بهبود خدمات پس از فروش، رضایت مشتریان را بیش از هر دوره دیگری جلب کرده و اعتبار اسب آبی‌رنگ صنعت خودروسازی را برگرداند؛ ولو به قیمت مقابله منطقی و قانونی با نهادهایی که می‌خواهند ایران خودرو را به ریل پرهزینه و کم‌فایده قبلی برگردانند.
مدیریت ایران خودرو از بخش خصوصی علاوه بر زیر سوال بردن روش‌های فراقانونی و غیرکارشناسی «قیمت‌گذاری دستوری»، برای شفاف‌شدن تمام هزینه‌ها و نحوه توزیع محصولات خواستار عرضه خودرو در بورس کالاست که نه تنها دست دلالان را از این بازار کوتاه می‌کند، بلکه با توجه به تجربه آزمون‌شده در کاهش قیمت‌ها نیز موثر است. این مجموعه همچنین در دوره جدید با ایستادن مقابل انحراف غیرقانونی در روند قیمت‌گذاری دستوری که به‌معنای تحمیل زیان به سهامداران بود، نشان داده امانتدار و مدافع ۱۹ میلیون سهامدار این مجموعه است.