به گزارش مجله خبری آلما به نقل از 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «گیاه جاودانگی» ممکن است فواید بیشتری نسبت به چای سبز داشته باشد
به گزارش انتخاب و به نقل از nypost؛ شاید نام جینسینگ و جینکوبیلوبا را شنیده باشید — این گیاهان دارویی چینی به‌طور گسترده برای تقویت عملکرد شناختی، افزایش انرژی و کاهش استرس استفاده می‌شوند.اما احتمالاً با «جیاوگولان» آشنایی ندارید. این گیاه کمتر شناخته‌شده، که به «گیاه جاودانگی» شهرت یافته است، به دلیل توانایی بالقوه‌اش در افزایش متابولیسم، کاهش کلسترول، کاهش التهاب و ترویج طول عمر، توجه‌ها را به خود جلب کرده است.
عزیز که روزانه ۹۰۰ میلی‌گرم جیاوگولان مصرف می‌کند، درباره‌ی علم نهفته در پشت این گیاه رونده توضیحاتی ارائه داده است.
جیاوگولان که در مناطق کوهستانی و جنگلی آسیا رشد می‌کند، به‌طور رسمی با نام Gynostemma pentaphyllum و به‌طور غیررسمی با نام‌هایی چون «جینسینگ جنوبی» یا «علف معجزه‌آسا» شناخته می‌شود.
اگرچه این گیاه قرن‌هاست در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما در ده سال اخیر محبوبیت آن به‌شدت افزایش یافته است.
امروزه جیاوگولان عمدتاً به‌صورت چای گیاهی و مکمل‌های غذایی عرضه می‌شود.
عزیز، نویسنده‌ی کتاب «انقلاب بی‌سن»، اظهار داشت:«چای جیاوگولان دارای ارزش آنتی‌اکسیدانی (ORAC) بسیار بالایی است. این مقدار هشت برابر بیشتر از چیزی است که در چای سبز یافت می‌شود.»
او توصیه می‌کند که یک تا دو قاشق چای‌خوری برگ خشک شده‌ی جیاوگولان را در ۲۵۰ میلی‌لیتر آب دم کنید، سپس صاف کرده و مصرف نمایید.
عزیز طعم این چای را تلخ اما کمی شیرین توصیف می‌کند، در حالی که دیگران آن را «طبیعی و خاکی» می‌دانند.
طعم تلخ این گیاه از «ساپونین‌ها» ناشی می‌شود؛ ترکیبات آلی‌ای که تصور می‌شود عامل اصلی فواید سلامت‌بخش جیاوگولان هستند.
محققان در نسخه‌ی ژانویه‌ی نشریه Journal of Functional Foods نوشتند:«طبیعت تلخ و سرد جیاوگولان به‌طور ویژه‌ای در رفع گرما و سم‌زدایی بدن مؤثر است و آن را برای درمان بیماری‌هایی مانند هپاتیت ویروسی، ورم معده مزمن و برونشیت مزمن مفید می‌کند.طعم شیرین جیاوگولان نیز با تغذیه قلب، محافظت از کبد، تقویت چی (انرژی حیاتی) و خون، و مقابله بهتر با چربی خون بالا، فشار خون بالا، کبد چرب، بی‌خوابی و سردرد همراه است.»
جیاوگولان چگونه به سلامت بدن کمک می‌کند؟
جیاوگولان حاوی گایپنوزیدهاست که نوعی ساپونین محسوب می‌شوند.گایپنوزیدها از نظر ساختاری مشابه جینسنوزیدهای موجود در جینسینگ هستند.
عزیز توضیح می‌دهد:«گایپنوزیدها آنزیمی به نام AMP-activated protein kinase را تحریک می‌کنند که نقش محوری در حفظ تعادل انرژی سلولی ایفا می‌کند. این ترکیبات دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی هستند.»
او افزود:«این مواد همچنین سیگنال‌دهی انسولین را بهبود می‌بخشند و عملکرد میتوکندری‌ها — که نقش باتری‌های سلول‌های ما را دارند — را ارتقا می‌دهند. این موارد از جمله ویژگی‌های اصلی روند پیری هستند که بر طول عمر تأثیر می‌گذارند.»
به گفته‌ی عزیز، جیاوگولان همچنین دارای خواص ضدسرطانی بوده و می‌تواند به کاهش فشار خون نیز کمک کند.
عوارض جانبی احتمالی چیست؟
عزیز می‌گوید که جیاوگولان به‌طور کلی برای مصرف ایمن تلقی می‌شود.
با این حال، شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش‌شده عبارتند از تهوع و اسهال؛ و در موارد نادر، استفراغ، سرگیجه، تاری دید یا وزوز گوش نیز مشاهده شده است.
افرادی که دارو مصرف می‌کنند باید پیش از افزودن جیاوگولان به برنامه‌ی روزانه‌ی خود با یک متخصص سلامت مشورت کنند، زیرا این مکمل می‌تواند با داروها تداخل داشته باشد.
عزیز هشدار می‌دهد:«دیابتی‌ها باید مراقب باشند و در صورت نوشیدن مقادیر زیاد چای جیاوگولان، دوز داروهای خود را با مشورت پزشک کاهش دهند، زیرا این گیاه می‌تواند قند خون را پایین بیاورد.»