آیا ریختن خون و قربانی کردن در اسلام ضروری است؟
آیا ریختن خون و قربانی کردن برای سلامتی و دفع بلا در اسلام وجود دارد؟ چگونه خداوند متعال به حضرت ابراهیم (ع) دستور می‌دهد که فرزندش را قربانی کند؟ آیا کشتن گوسفند در عید قربان بی‌رحمی است؟ آیا برای قربانی کردن حتماً باید حیوان گران‌قیمت و پربها باشد یا مثلاً می‌توان خروس قربانی کرد؟ مالیدن خون قربانی به ماشین یا اشیاء دیگر چه حکمی در اسلام دارد؟ این سوالاتی است که اغلب در مورد قربانی کردن پرسیده می‌شود.
قربانی کردن یکی از مناسک دینی ماست که در آن انسان و همه چیز خود را تسلیم خداوند می‌کند و می‌گوید: “خدایا، تو مالک و صاحب واقعی همه چیز هستی و من در برابر عظمت و جلال تو هیچ چیز ندارم.” هدف از قربانی کردن، ارائه بهترین و نفیس‌ترین چیز به خداوند در زمان قربانی است.
در نماز، قربةً لله می‌گوییم، یعنی به خاطر رضای خدا نماز می‌خوانیم. هدف از قربانی کردن نیز همین است.
چگونه ممکن است خداوند به حضرت ابراهیم (ع) دستور دهد که فرزندش را قربانی کند؟ قربانی کردن در تمام ادیان وجود دارد. اساس دین مسیحیت نیز بر پایه قربانی عیسی مسیح (ع) بنا شده است. مسیحیان معتقدند که عیسی مسیح (ع) برای نجات بشریت قربانی بی‌گناهی شده است.
در دین مسیحیت، قربانی انسان و حتی قربانی پیامبران پذیرفته شده است. اما در دین اسلام چنین چیزی وجود ندارد.
در مورد حضرت ابراهیم (ع) و خوابی که دیده‌اند، ما نمی‌دانیم که آن خواب واقعی بوده یا خیر. اما زمانی که حضرت ابراهیم (ع) در بیداری می‌خواهد به آن خواب عمل کند، اسماعیل، پسر خود را به قربانگاه می‌برد و چاقو را بر گردن او می‌گذارد. اما در نهایت، این اتفاق رخ نمی‌دهد و خداوند متعال می‌فرماید: “ای ابراهیم، تو خواب را به درستی تعبیر کردی.”
اگر آن خواب به معنای سر بریدن بود، حضرت ابراهیم (ع) هرگز فرزندش را سر نمی‌برید. هدف از آن خواب، بردن اسماعیل به قربانگاه بود، نه کشتن او. حضرت ابراهیم (ع) پس از دیدن آن خواب و با ایمان و اطاعت کامل به فرمان خداوند عمل کرد و با دلی پر از محبت، اسماعیل را به قربانگاه برد.
هدف از این کار، کشتن اسماعیل نبوده است، چرا که قرآن می‌فرماید: “و فداه بذبح عظیم” (و او را با قربانی بزرگ فدیه داد(.
آیا کشتن گوسفند در عید قربان بی‌رحمی است؟
در دین اسلام دستورات زیادی در مورد حقوق حیوانات وجود دارد. به عنوان مثال، قبل از سفر باید به حیوان خانگی خود غذا و آب بدهیم.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: “حرام است کسی که روی ایوان بنشیند و با رفیقش صحبت کند و حیوان او اذیت شود.”
همچنین زدن سیلی یا شلاق به حیوان نیز حرام است. ذبح حیوان در شب عید قربان حرام است و باید در روز انجام شود. شب برای استراحت حیوان است و نباید او را اذیت کرد. اگر کسی با چاقوی کند حیوان را ذبح کند، او را اذیت کرده و حرام است.
نفس عمل ذبح حیوان، کاری خشن است، اما به هر حال گوشت ذبح شده برای انسان مجاز است و همه دنیا این کار را انجام می‌دهند. ذبح حیوان به تنهایی عمل خشنی به حساب نمی‌آید.
دین مبین اسلام می‌گوید: “با حیوانات مهربان باشید و در چشمان حیوان دیگر، حیوان را ذبح نکنید. به آنها آب بدهید.”
قربانی چه حیوانی جایز است؟
برای قربانی کردن، فقط می‌توان از حیوانات حلال گوشت مانند گوسفند، گاو و شتر استفاده کرد. قربانی کردن مرغ و خروس به عنوان قربانی عید قربان کافی نیست.
در روایات آمده است که پیامبر اکرم (ص) بیست شتر قربانی کردند. هدف از قربانی این است که انسان وابستگی به مال دنیا را نشان ندهد و بگوید: “من می‌توانم از مالم در برابر فرمان خداوند بگذرم.”
هدف از قربانی
هدف از قربانی، اظهار بندگی در برابر خداوند و تسلیم در برابر او است. همچنین، قربانی فرصتی برای کمک به نیازمندان و فقرا است.
اگر در زمان قربانی، گرسنه‌ای وجود دارد، بهتر است گوشت قربانی را به او داد.
مالیدن خون قربانی به ماشین یا اشیاء دیگر، عملی غیر اسلامی است. این کار ریشه در دین یهود و بت‌پرستی دارد و در دین اسلام هیچ جایگاهی ندارد.
ریختن خون برای دفع بلا
ریختن خون برای دفع بلا و سلامتی، از آموزه‌های دین یهود است. در دین اسلام، قربانی فقط برای تقرب به خداوند انجام می‌شود و ربطی به دفع بلا ندارد.
فلسفه قربانی
قربانی، یکی از قدیمی‌ترین عبادات بشر است. سابقه قربانی به حضرت آدم (ع) می‌رسد. قربانی، نمادی از تسلیم در برابر خداوند و فداکاری در راه او است. انسان با قربانی کردن، بهترین چیز خود را به خداوند تقدیم می‌کند و می‌گوید: “من مالک چیزی نیستم و همه چیز متعلق به خداست.”